- Ogłosiliśmy we wszystkich szkołach gimnazjalnych i średnich b. woj. nowosądeckiego konkurs wiedzy o Bałkanach. Rozesłaliśmy regulamin konkursu do 85 szkół i spotkaliśmy się z szerokim odzewem. Zgłoszono 15 prac – zespołowych lub indywidualnych – ale w finale przedstawiono tylko 13 z nich. Znaczna większość prezentacji dotyczyła Macedonii (6), a pozostałe – Albanii (3), Bułgarii (2), Chorwacji (1) oraz BiH (1). Jury przyznało nagrodę główną: KOMPUTER Klubowi Europejskiemu przy Gimnazjum im. prof. J. Dietla w Krynicy za świetnie przygotowaną audycję radiową o Albanii oraz za dobry pomysł na szerzenie edukacji globalnej. Poza tym w każdej z kategorii wiekowej (gimnazjum i liceum) przyznano pierwsze nagrody, dla gimnazjum także drugą i trzecią, a każdy z uczestników otrzymał wyróżnienie. Nagroda główna została zakupiona z dotacji PKWR, a pozostałe nagrody w postaci encyklopedii, słowników, albumów i książek ufundował pan Charles Merrill. Nauczyciele, którzy przygotowali swych uczniów do konkursu otrzymali skromne nagrody pieniężne (300 zł.) z dotacji FED dla stowarzyszenia „SOWA”, które współorganizowało z nami ten konkurs.
- Studenci naszej Akademii Przedsiębiorczości Społecznej odwiedzali gimnazja i licea oraz spotykali się ze swymi rówieśnikami, studentami Państwowej Wyższej Szkoły Zawodowej oraz Wyższej Szkoły Biznesu. Zorganizowaliśmy osiem spotkań, na których około 200 ludzi miało okazję bezpośrednio zetknąć się z obywatelami państw, o problemach których dowiadywali się wyłącznie z prasy lub dzienników telewizyjnych.
- Wraz ze stowarzyszeniem „SOWA” zorganizowaliśmy w Nowym Sączu debatę publiczną na temat potrzeb krajów rozwijających się i sposobów, w jaki możemy im pomagać. Była to pierwsza w Nowym Sączu publiczna dyskusja na te tematy. Prowadził ją redaktor Dziennika Polskiego, dyskutowali wolontariusze pracujący w Afryce, Ameryce Południowej i na Bałkanach, a przysłuchiwało się około 100 mieszkańców Nowego Sącza i okolic.
Sądecki miesiąc edukacji globalnej, w który wpisał się nasz projekt, był sporym sukcesem.
- Wystawę „Nasze Bałkany” do końca roku 2006 obejrzało około 5 600 osób i była ona powtórzona w Galerii BWA, w centrum miasta, w styczniu 2007 r. W każdym miejscu zostawialiśmy dane kontaktowe dla zainteresowanych Bałkanami. W rezultacie do tej pory osiem osób zgłosiło chęć współpracy z nami. (!!!)
- Konkurs uczniowski cieszył się powodzeniem, a materiały wypracowane przez uczestników będą służyły nie tylko im przez dłuższy czas. Najbardziej ucieszyły nas pomysły na pomoc krajom rozwijającym się, które sugerowali młodzi uczestnicy konkursu: „Polska powinna promować te państwa na forum Unii Europejskiej”; „otworzyć granice”; „otworzyć rynek pracy”; „inwestować w tych krajach, np. w obiekty turystyczne, przemysł przetwórczy itp.”; ”zwiększyć import i eksport”; „dawać stypendia uczniom i studentom na naukę w Polsce”; „stworzyć system wzajemnej akredytacji studiów”; „organizować dla nich wolontariat w Polsce i dla nas – w ich krajach”; „wspierać wymianę uczniów, studentów i profesjonalistów różnych specjalności”; „organizować szkolenia i staże w Polsce”; i wreszcie: „możemy wspierać ich modlitwą”. Bardzo rozsądnie, nieprawdaż?
- Spotkania studentów Akademii z uczniami szkół gimnazjalnych i średnich oraz studentami PWSZ oraz WSB pozwoliły sporej ilości ludzi po raz pierwszy w życiu zetknąć się bezpośrednio z Albańczykami, Serbami, czy Czarnogórcami. Dla wielu z nic było to prawdziwe przeżycie. Szczera rozmowa i zadawane pytania w pewnym momencie doprowadziły nawet do wzrostu napięcia i niemal otwartego konfliktu pomiędzy naszymi gośćmi, ale przy dobrej woli wszystkich zainteresowanych udało się tę sytuację załagodzić. Nauczyło nas to jednak jak bardzo drażliwe mogą być nawet niewinnie poruszane tematy i jak bardzo potrzebna jest znajomość lokalnych stosunków.
- Wydaje się, że współorganizowana przez nas debata publiczna wielu naszym współobywatelom otworzyła oczy zarówno na bieżącą sytuację na omawianych terenach (Bałkany, Mołdowa, Ruanda, Brazylia), jak i na metody udzielania pomocy rozwojowej.